دانستنیها-تورکمننیوز- میلیونها سال از آوارگی اجداد نخستین ما بر روی زمین میگذرد و در این مدت ما اطلاعات زیادی را در مورد آنها از طریق کشفیات باستانی و مردم شناسی و البته نتیجه گیریهای علمی بدست آوردهایم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار ترکمن، در این مدت دریافته ایم که ما نسبت به اجدادمان موهای کمتری روی بدن خود داریم، با قامتی راست تر راه می رویم و ترکیب چهره ی ما بهتر شده است. اما آیا فاکتورهای دیگری نیز وجود دارند که تکامل ما انسانها را باعث شده اند؟ چه عواملی در سازگار شدن ما با شرایط محیطی و دیگر عواملی که زندگی ما را تحت تاثیر قرار میدهند موثر بودهاند؟ در ادامهی این مطلب قصد داریم شما را با واقعیاتی در مورد زندگی انسانهای اولیه که بر زندگی ما نیز تاثیر گذاشتهاند آشنا کنیم.
۱- انسانهای اولیه در حدود یک میلیون سال قبل آفریقا را ترک کردند
اجداد انسان امروزی که «Homo Sapiens» نامیده میشوند در قارهی آفریقا زندگی میکردند. نظریه ی موسوم به «خارج از آفریقا» (Out of Africa) بر این باور است که اجداد ما به تدریج از آفریقا خارج شده و با سکونت در اروپا و آسیا جایگزین نسلهای اولیهی انسان با عنوان «Homo Erectus» شدند. این مهاجرت در حدود ۸۰٫۰۰۰ سال پیش انجام گرفت و نکتهی جالب این که انسانهای اولیهی نسل «Homo Erectus» که به معنای انسانهایی است که با قامت راست راه میرفتند نیز در حدود یک میلیون سال قبل همین مسیر را طی کرده بودند.
۲- انسانهای اولیه تنوع ژنتیکی بسیار کمی داشتند
علی رغم این که بقایای انسانهای اولیه زیادی کشف شده است اما مطالعات نشان داده اند که این گونههای انسانی از لحاظ ترکیبات ژنتیکی تفاوتهای فاحش و چندانی با هم نداشته اند. تنها دلیل منطقی این است که ما و اجدادمان از یک مکان مشخص یعنی شرق آفریقا نشأت گرفتهایم، جایی که اجداد ما و اجداد انسانهای اولیه برای میلیونها سال زندگی میکردهاند.
برای مشخص کردن تنوع ژنتیکی، دانشمندان باید اندازه ی جمعیت موثر یک گروه خاص را بدانند. این مقدار به آنها کمک میکند که بفهمند برای تشکیل تنوع ژنتیکی در کل جمعیت چه تعداد اورگانیسم لازم است. در مورد نسل کنونی ما انسانها بیش از ۱۵٫۰۰۰ فرد لازم است تا جامعهی انسانی ۷ میلیاردی کنونی را بازسازی کند.
۳- شاید ما نیز ژنهای انسانهای نئاندرتال را در خود داشته باشیم
نئاندرتالها نزدیکترین بستگان انسانی منقرض شدهی ما هستند. اجداد شناخته شدهی ما در حدود ۳۰٫۰۰۰ تا ۲۰۰٫۰۰۰ سال پیش در اروپا و آسیا زندگی میکردند و در آن دوره انسانهای نئاندرتال بسیار کمی باقیمانده بود. آنها نیز مانند ما کوتاه تر و چهارشانه تر از اجدادشان بودند و استخوان صورت آنها نیز زاویهدارتر بوده و خط ابروی مشخصتر و بینی پهنتری داشتند.
این شرایط ظاهری برای زنده ماندن در آب و هوای شدیداً سرد اروپا در آن دوران بسیار حیاتی بود و برای شکار حیوانات بزرگ نیز بسیار کارساز میشدند. اگر چه معمولاً انسانهای نئاندرتال به عنوان انسانهایی وحشی و بدون نظم شناخته میشوند اما دانشمندان دریافتهاند که این انسانها نیز در بسیاری مناطق ابزارهای خاصی میساختند، مردگانشان را خاک میکردند و آتش را کنترل کرده بودند.
۴-جمعیت انسانها در حدود ۸۰٫۰۰۰ سال پیش کاهش یافته بود
در حدود ۸۰٫۰۰۰ سال پیش کاهش بسیار شدیدی در جمعیت انسانها ایجاد شده است. دانشمندان تاکنون نتوانستهاند به طور قطعی علت این کاهش را دریابند اما در هر صورت دلیل خوشایندی نبوده است. برخی آن را به فورانهای آتشفشانی عظیم نسبت میدهند که باعث شده توده ابرهای آتشفشانی آسمان را پوشانده و مانع از رسیدن نور خورشید به زمین شده باشد و این موضوع برای مدت طولانی سرمای طاقت فرسا را در پی داشته است. چنین شرایطی زندگی و رشد جوامع انسانی را در آن دوران روی این کره ی خاکی به شدت تحت تاثیر قرار میداد.
۵- اجداد «Homo Sapiens» ما همیشه در حال تکامل بودهاند
بر اساس نظریهی تکامل تدریجی تکامل انسان یک فرآیند طولانی و گسترده تغییری است که ادعا میکند انسانها از نیاکانی شبیه به میمون به شکل کنونی درآمدهاند. مطالعات فراوان دانشمندان نشان میدهد که خصوصیات جسمی و رفتاری انسانها از این حیوانات نشأت گرفته و در مدت زمان بسیار طولانی دچار تغیییر شده و تکامل یافته است. انسان کنونی نیز با توجه به شرایط زندگی و محیط اطراف خود همواره در حال تکامل خواهد بود. این عوامل محیطی ممکن است غذاهای متفاوت، تغییرات جغرافیایی و محیطی، اختراعات مدرن و همچنین ترکیب نژادهای متفاوت باشند.
۶- انسانها حدود ۵۰٫۰۰۰ سال پیش با استفاده از قایق در اقیانوس اطلس سفر می کردند
به نظر میرسد که سفر کردن و مسیریابی در آبهای وسیع در دوران اجداد ما نیز رویه ی بسیار معمولی بوده است. نکته ی جالب اینکه هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد اجداد ما در سفر خود به استرالیا در حدود ۵۰٫۰۰۰ سال پیش از نقشه یا مسیریابی دریایی استفاده نکردهاند. بدون شک آنها در دریانوردی تجربیاتی داشته اند.
۷- اندازهی دندان اجداد ما با افزایش سایز مغز کاهش پیدا میکرد
یکی از مهم ترین تغییرات تکاملی در انسانها این بود که مغز انسانها با گذشت زمان رفته رفته رشد حجمی بیشتری میکرد که این افزایش با کاهش اندازهی دندانها همراه بود. جالب این که در حیوانات دیگر نیز مغز و دندان در ارتباط و تناسبی آشکار با هم رشد میکنند. یکی از فرضیات در مورد علت این کاهش سایز دندان این است که انسانها رفته رفته یاد گرفتند که غذا را قبل از خوردن روی آتش طبخ کنند که جویدن و هضم غذا را بسیار آسان تر می کرد و همزمان در زمان و انرژی مصرفی نیز صرفه جویی میشد. از این رو پس از مدتی دیگر دندانهای بلند به کار نمیآمد و رشد دندانها کاهش یافت.
۸- بقای انسان ممکن است تحت تاثیر متابولیسم بدنش بوده باشد
در دنیای امروزی که همه جا صحبت از رژیم غذایی سالم است به ما گفته می شود که بهتر است مقادیر کم حجمی از غذا را در طول روز مصرف کنیم تا متابولیسم بدنمان را افزایش داده و وزنمان کاهش پیدا کند. حقیقت علمی این است که متابولیسم کم باعث شده که انسانهای بقای بیشتری نسبت به دیگر گونههای جانوری داشته باشند.
به عبارت دیگر هر چه متابولیسم بدن شما بیشتر باشد به انرژی بیشتری نیاز پیدا خواهید کرد و هر چه انرژی بیشتری مصرف کنید بدن شما زودتر فرسوده خواهد شد. اگر متابولیسم بدن انسان را با دیگر گونه های جانوری پستاندار مقایسه کنیم در می یابیم که متابولیسم بدن ما در مقایسه با آنها بسیار کمتر است، چیزی در حدود ۵۰ درصد.
۹- انواع مختلف غذا باعث تکامل انسان شده است
یکی از فاکتورهای اساسی در تکامل غذایی است که مصرف میکنیم. در گذشته، اجداد ما پس از نقل مکان به یک جای جدید و سازگار شدن با شرایط محیطی، رژیم غذایی خود را ناگزیر تغییر میدادند زیرا در هر مکان تنها غذاهای خاصی در دسترس افراد بود. به طور کلی رژیم غذایی انسانها از دانههای خوراکی، میوه ها، ماهی، حشرات و حیوانات کوچک تشکیل می شد که شرایط را برای تکامل مغز انسانهای اولیه فراهم می کردند. بدین ترتیب هوش انسان افزایش یافت و انسان رفته رفته به ساخت وسایل و استفاده از آتش روی آورد. در ادامه این ابداعات باعث شد که قطار تکامل همچنان با سرعت تمام به مسیر خود ادامه دهد.
۱۰- صورت انسان طوری تکامل یافته که بتواند در برابر ضربات مشت مقاومت کند
میلیونها سال پیش نبرد تن به تن و بدون اسلحه و مشت زنی رواج داشت و بر اساس مدارک تاریخی و علمی این درگیریها ممکن بود به شدت به خشونت کشیده شود. بنابر این ممکن است عقلانی باشد بگوییم که صورت انسان به نحوی تکامل یافته که در برابر ضربات مشت مقاومت کند.
۱۱- مشت انسان نیز همواره برای ضربه زدن تکامل یافته است
اگر بپذیریم که صورت ما برای تحمل کردن ضربات مشت تکامل یافته است پس عقلانی خواهد بود اگر ادعا کنیم که مشت ما نیز به دلایلی مشابه دچار تغییرات تکاملی شده است. به عبارت دیگر مطالعات اخیر در مورد آناتومی بدن انسان نشان داده که دستهای ما نه برای چابکی بلکه برای مشت زدن به شکل و ساختار کنونی رسیده اند.
این مطالعات بر این باور هستند که همزمان با این که انسانهای اولیه شروع به راه رفتن مستقیم کردند دستها نیز کوتاه تر شده و انگشت شست نیز تغییر شکل پیدا کرد. تغییرات دست را در گذشته ناشی از استفاده ی انسان از ابزارهای مختلف و تکامل آنها برای استفاده ی راحت تر و بهتر از این ابزارها میدانستند اما مطالعات اخیر نشان میدهد که توانایی مشت کردن برای قابلیتهای مبارزه ای انسانها تکامل یافته است.
۱۲- پروتئینی که در تکامل انسان نقش بسیار مهمی داشته است
پروتئین موسوم به «DUF 1220» پروتئینی است که به نظر میرسد در رشد و تکامل مغز انسان بیشترین تاثیر را داشته است. علت این ادعا این است که انسانها بیش از ۲۷۰ کپی از این پروتئین را در مغز خود دارند در حالی که این مقدار از پروتئین در مغز نخستیهایی مانند شامپانزهها و گوریلها کپیها کمتری دارد. مطالعات بیشتر ارتباط این پروتئین با ظرفیت بالای مغز انسان را تایید کرده و آن را یکی از مهم ترین دلایل تفاوت انسان با دیگر نخستیها دانسته است.
۱۳- قابلیت پرتاب اشیا در انسانهای امروزی از اجداد منقرض شده به ارث رسیده است
مطالعات نشان میدهد که شانههای انسان با ذخیره و آزاد کردن انرژی در حین پرتاب اشیا شبیه تیرکمان عمل میکند. نیم تنهی بالا، شانهها و دست در انسان طوری تکامل یافته اند که به ما کمک میکنند انرژی را در شانه ذخیره کرده و اشیاء را پرتاب کنیم، همان چیزی که اجداد ما از آن برای شکار کردن، دفاع کردن از خود و غذا خوردن سود میبردند.
۱۴- رشد جمعیت
حدود ۱۰۰٫۰۰۰ سال طول کشیده تا جمعیت انسان به ۱ میلیارد نفر برسد. شاید این عدد بسیار بزرگ به نظر برسد اما جالب این است که بدانید برای دو برابر شدن جمعیت تنها ۱۳۳ سال زمان لازم بود. در ادامه پس از تنها ۴۴ سال جمعیت به ۴ میلیارد نفر رسید. به همین دلیل افزایش جمعیت به شدت زمین را تغییر میدهد که به نوبه ی خود نقش مهم و اساسی در تکامل انسانها داشته است.
۱۵- چرا انسانها روی دو پا ایستادند؟
راه رفتن روی دو پا چیزی است که ما را از نخستیهای دیگر متمایز می کند و نئاندرتالها و انسانهای اولیه ای که نسل امروزی از آنها نشأت می گیرد این ویژگی را با افزایش حجم مغز پیدا کردند و برخی بر این باورند که راه رفتن بر روی دو پا و در حالت ایستاده باعث افزایش حجم سینه و در نتیجه حجم تنفس برای دویدن می شد.
۱۶- آتش
همانطور که میدانیم ویژگیهای معدودی ما را از حیوانات هم خانواده متمایز میسازد که برخی از آنها عبارتند از راه رفتن روی دو پا، ساخت و استفاده از ابزارهای سنگی و توانایی در کنترل عناصر طبیعی مانند آتش. مطالعات باستان شناسی نشان میدهند که این ویژگی منحصر به فرد (استفاده و کنترل آتش) از طریق استفاده از سنگ چخماق که برای پوست کندن و برش گوشت مورد استفاده قرار میگرفت در انسان ظاهر شده است.
۱۷- لباس
به نظر میرسد که در برههای از زمان که انسانهای اولیه حجم زیادی از موهای بدن خود را از دست داده بودند به استفاده از پوست بقیهی حیوانات به عنوان لباس روی آوردند. این تاریخ در حدود یک میلیون سال قبل تخمین زده میشود.
۱۸- ابزار سنگی
ساخت و استفاده از ابزارهای سنگی توسط نیاکان ما در حدود ۲٫۶ میلیون سال پیش اتفاق افتاده است. باستان شناسان در منطقه ی «دیکا» (Dikkaa) در اتیوپی فسیلهایی از استخوان حیوانات را یافته اند که متعلق به ۳٫۴ میلیون سال پیش بوده و به نظر میرسد که از آنها برای کشتن و تکه تکه کردن گوشت حیوانات استفاده شده است. این یافتهها نشان میدهد که احتمالاً انسان های اولیه از قطعات سخت و تیز استخوانهای حیواناتی مانند بز کوهی برای کشتن حیوانات و تکه تکه کردن آنها سود میبرده اند.
۱۹- مهارت سخن گفتن
برخی از دانشمندان بر این باورند که ویژگیهای ارتباطی و استفاده از زبان در زمانی که نیاکان ما هنوز در آفریقا به سر می بردند پدید آمده است. به نظر می رسد این زبان که از صداهای نامفهوم ، نالهها و خرخرهای خاصی تشکیل شده بود و مانند امروز در قالب کلمات بیان نمی شد. بدون شک در آن زمان از این زبان ابتدایی برای بیان احساس و دستورها استفاده می شده است. باستان شناسان و زبانشناسان بر این باورند که مهارت های زبانی پیشرفته در حدود ۱۰۰٫۰۰۰ سال پیش شروع به تکامل کرده اند.
۲۰- اولین شکار به دو میلیون سال پیش باز می گردد
شواهد بدست آمده از یک محل در تانزانیا که در آن حیوانات ذبح شده اند نشان می دهد که انسان ها اولیه در حدود ۱٫۶ میلیون سال پیش توانایی کمین کردن در مسیر گلههای حیوانات را داشته و آنها را شکار میکردهاند. بدین ترتیب می توان ادعا کرد که انسان های اولیه در حدود ۲ میلیون سال پیش از تکنیکهای شکار پیچیدهای برای کمین کردن و شکار گلههای گوزن و غزال و دیگر حیوانات استفاده میکردهاند.
گردآوری: گروه خبر تورکمننیوز
https://telegram.me/TurkmensNews
منبع: bobshideout
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمییابند.
نظرات منتشر شده مخاطبین به منزله تایید یا رد آن توسط تورکمننیوز نیست و تنها در جهت رعایت حقوق نظر دهندگان انتشار مییابد.