تورکمن نیوز- مایا عزیزی: روز گذشته با دعوت مشاور جوان فرماندار گنبدکاووس خانم پاکدل به عنوان یکی از اعضای شورای مشورتی جوانان (به مناسبت هفته بازدید همگانی از مراکز فنی و حرفه‌ای) جهت آشنایی با فعالیت مراکز فنی حرفه‌ای، به بازدید از مرکز فنی حرفه‌ای گنبد (واحد برادران) واقع در جاده داشلی‌برون، نرسیده به شهرک صنعتی رفتیم.
در آنجا پس از استقبال گرم و صمیمانه ریاست مرکز فنی و حرفه‌ای مهندس عباسی، به بازدید از کلاس‌های مختلف تئوری و عملی پرداختیم.
اولین موردی که نظرم را به خود جلب کرد نظم و هماهنگی و به روز بودن وسایل، آموزش‌ها و مباحث این کلاس‌ها منطبق با نیازهای جامعه بود. مهم‌تر از آن، اداره کلاس‌های منظم، تحت نظر مدرسان باتجربه، دلسوز و متواضعی بود که خالصانه و بدور از هر گونه کبر و غروری در جهت تعلیم و تربیت دانشجویان می‌کوشیدند، این خصلت ازرشمند مربیان، در جهت ارتباط روحی با دانشجویان و کمک به آنان، بسیار ستودنی بود. در بازدید از کلاس‌های مختلف، رشته‌های متنوع و مختلفی فنی اعم از مکانیکی و تعمیر انواع خودرو ، همچنین تعمیر لوازم متنوع خانگی و برقی، جوشکاری و کلاس‌های پیشرفته الکترونیک و مدارهای برقی مختص اتومبیل و سیم کشی‌های خانگی همه و همه، بصورت کاملا سازمان یافته و کاملا علمی، از مراحل مختلف مبتدی تا پیشرفته، در این مرکز آموزش داده می شد و توضیحات ارزشمند و روحیه صبورانه مدرسان دلسوز و همراهی و راهنمایی‌های جناب آقای مهندس عباسی رئیس مرکز فنی حرفه ای در این بازدید، قابل تقدیر و تحسین بود و جای بسی امیدواری ست فعالیت خالصانه چنین مرکز مفیدی که اینگونه جوانان را با کوله باری از دانش و علم مطابق با نیازهای جامعه به سمت کسب و کار هدایت می‌کنند.
همه روزه در خیابان‌های شهر، شاهد برچسب افتتاح مغازه‌ها و بوتیک‌های مختلف هستیم که هنوز مدتی سپری نشده برچسب حراجی خورده و سپس منجر به بسته شدن آن می‌شود. مسلما جوانی که این مغازه را به امید سودی افتتاح نموده ،در این میان بیشترین ضرر و زیان مالی و روحی را متحمل می شود و بنده بخصوص با آمارگیری از تمام سرخوردگی‌های اقتصادی، متاسفانه باید عرض کنم که بیشترین آمار این مغازه داران شکست خورده را، جوانان تحصیل‌کرده با مدرک لیسانس، فوق لیسانس و... از آموزش عالی کشور شامل می شوند که اینان با بی انگیزگی ، از کسادی بازار کار و افزایش و تعدد رقیبان نالیده و تنها هدفشان از مغازه داری را بیکاری و نداشتن کاری مطابق با رشته تحصیلی شان و تامین معاش خانواده دانسته‌اند.. هم اینانی که بهترین سالهای عمرشان (سنین 18 تا 28 سالگی) را با استرس کنکور و گذراندن امتحانات و واحدهای سخت دانشگاهی در بهترین دانشگاه‌های ایران به دور از خانواده سپری نموده‌اند، اینک دست از پا قراتر، به ناچار به سمت شغل‌های بی‌تحرکی مانند مغازه‌داری و مسافرکشی و... روی آورده‌اند.
اولین هدفم از نوشتن این متن وظیفه ایست که به عنوان یک شهروند بر خود لازم دیدم، تا با مطرح نمودن این مشکلات مهمترین مخاطبانم که همانا والدین هستند و اصلاح ذهنیت والدین و انتظارات آنان از آینده شغلی فرزندانشان می باشد. بسیاری از والدین متاسفانه درگیر رویایی شیرین و تحقق آرزوهای تحقق نیافته خودشان در فرزندانشان می‌باشد ( که البته این امر ناشی از دلواپسی ها و دلسوزی های بیش از حدشان می باشد ) و ناآگاهانه، همواره با هل دادن فرزندانشان به سمت ادامه تحصیل و درس و دانشگاه ، با صرف هزینه های سنگین جهت معلم خصوصی و فرستادن فرزندانشان به کلاس های خصوصی ، در آرزوی پیشرفت علمی فرزندان و احتزاز مدارج علمی و شغلی آنان بسر می برند. اگر والدین با منطق و درایت کامل اوضاع جامعه را بررسی کنند و با درک این واقعیت که فرزندان آنها نیز قشری از همین جامعه را تشکیل می دهند، ابتدا بایستی نیازهای زمانه را مطابق با پیشرفت روز افزون تکنولوژی و تقاضای جامعه بررسی نمایند و مهم‌تر از همه، خروجی و بازخوردی که سازمان سنجش و آموزش عالی کشور در زمینه کار در طی این مدت داشته را ارزیابی نمایند. ببینید که بی شمارند افرادی که مدارک لیسانس، فوق لیسانس و دکترا گرفته‌اند و بیکارند.
افسرده و سرخورده در حسرت روزهای از دست رفته کنکور و دانشگاه به سر برده‌اند، انگار که عمری را در زندان تصورات و توهمات خود بوده‌اند و اینک تازه باید از زیر صفر شروع کنند....
والدین عزیز اگر با بینشی کاملا خردمندانه و روشن به عواقب فجیع روحی ناشی از تحمیل دانشگاه و وادار نمودن عزیزانشان به گذرانیدن مقطع دانشگاهی، بیاندیشند و سپس نیاز های کاری جامعه را بشناسند و با مراجعه و راهنمایی مشاورین کاریابی ، فرزندانشان را به جای مدرک گرایی به سمت کسب و کار هدایت کنند و کسب درآمد و روزی حلال را در زندگی فرزندانشان در اولویت قرار دهند، مطمئنا فرزندانی صالح و باانگیزه تربیت خواهند نمود و با جلوگیری از اتلاف وقت و آموزش مدیریت زمان به فرزندان و انتقال روحیه کار و زحمت ، وظیفه انسانی خود را به عنوان والدین دلسوز بطور احسنت به انجام خواهند رساند.
دومین هدف و مخاطبم و مهمترین عاملی که میتوند روحیه نوجوانان را به سمت کار آفرینی سوق دهد و فرهنگ کار و تلاش را در جامعه تقویت نماید ، آموزش و پرورش می باشد که با گنجانیدن واحدهای عملی و اصولی و بها دادن به امر کارمحوری و همچنین آشنایی دانش آموزان با دغدغه و نیاز های روز جامعه ، حس تفکر و خلاقیت و استعدادهای آنان را تقویت نموده و با استفاده و همفکری از مشاوران دلسوز در درجه اول، به کشف استعداد ها و خلاقیت های فردی بپردازد که این همراهی و حضور فعال مشاورین، در مقاطع راهنمایی و پایه نهم دبیرستان که تعیین رشته در این مقاطع صورت می گیرد، بسیار مهم و حیاتی می باشد، تا آنان با شناسایی روحیه و استعدادهای دانش آموزان ، آنان را با رشته های فنی و حرفه ای و هنرستان آشنا نمایند و صادقانه از چالشهای روز جامعه سخن گفته ، مقوله تشخیص نیازهای حقیقی را از نیاز های کاذب به تصویر بکشند، بازدید های دسته جمعی مختلفی از مراکز کار داشته باشند و آنان را صادقانه به سمت کسب و کار و اهداف اصلی سوق دهند ،چرا که مسلم ترین و حداقل ترین حق تمام انسانها از تحصیل علم ، کسب روزی و درآمد حلال می باشد..
در وهله بعد ، که مهمترین مسئله است ، حمایت دولت از این واحدهای فنی و حرفه ای می باشد . اگر دولت و نهادهای دولتی در بخش کار و صنعت ،همه جانبه در جهت گسترش و ارتقاء مراکز فنی و حرفه ای تلاش نمایند ، مطمئنا جامعه ای سالم و پرتلاش خواهیم داشت و با توسعه و حمایت این مراکز برپایه کارمحوری و نیاز محوری ،جلوی هرگونه تخلفات اجتماعی ، افسردگی و بی تحرکی جوانان، فقر و اعتیاد ، همه و همه گرفته خواهد شد و جامعه ای شاداب و موفق بر پایه کار و تلاش، از ارمغان آن محسوب می‌شود.
همچنین ای کاش ...و اگر سازمان سنجش و آموزش عالی کشور بجای افزایش روزافزون رشته های مختلف دانشگاهی و گرایشهای متعدد، کمی هم به ارتقاء کیفیت این رشته ها بپردازد و بجای پرداختن به واحد های نامانوس تئوری سخت ، بیشتر به بعد کاربردی آن اهمیت داده و با گنجانیدن کارگاههای عملی در قالب درس و تقویت آن ، این دروس را مطابق با نیاز های روز به دانشجویان تعلیم دهد یا حداقل با تعریف طرحی، فراسوی کاری پیش روی دانشجویان قرار دهد که دانشجویان بعد از فارغ التحصیل شدن به جای افسردگی و این در و آن در زدن هدفی داشته باشند و به سمت آن حرکت کنند...که متاسفانه این معضل و مقوله حمایت دانشجویان بعد از فارغ التحصیل شدن ، در میان اهداف و عملکرد آموزش عالی کشور گم و گور شده و تنها به یک ورق کاغذ فارغ التحصیلی تحت عنوان مدرک بسنده شده است.
پس از بازدید از این مرکز فنی و حرفه ای، به فعالیت این مرکز ، شخصا ایمان آوردم و پس از مدتها امیدوار شدم که این مراکز فنی و حرفه ای حقیقتا می تواند کلید اصلی و بهترین راه حل برای مشکلات بسیاری از جوانان جویای کار باشد..آقای مهندس عباسی رئیس محترم مرکز فنی حرفه ای ضمن درخواست از حضار و کارشناسان جهت اطلاع رسانی از عملکرد این مرکز، از مشکلات عدیده ای که با آن مواجه بودند و از کمبود مدرسان و متخصصان سخن گفتند.
با توجه به اهمیت و اولویت این مرکز فنی در جهت حل مشکل بیکاری جوانان ، لازم است که دولت و مسئولین دولتی شهر گنبد کاووس به حمایت همه جانبه از این مراکز بپردازند و با تخصیص بودجه و اعطای تسهیلات هر چه بهتر ، در جهت حل مشکل بیکاری گام بردارند و جوانان این مرز و بوم را با کار و تلاش آشتی دهند. اولین مشکل و سد راهی که بنده با توجه به موقعیت جغرافیایی این مراکز فنی و حرفه ای احساس نمودم (با توجه به اینکه در منطقه ای خارج از شهر واقع است ) اعطای تسهیلات رفت و آمد با اختصاص سرویس های ویژه و وسایل نقلیه مختص این مراکز می باشد تا دانشجویان بتوانند براحتی رفت و آمد کنند و اصلی ترین نگرانی ها و دغدغه های آنان در زمینه هزینه رفت و آمد حل گردد. همچنین با توجه به محدود بودن ظرفیت کلاس ها ، در جهت گسترش آن و جوابگو بودن مراکز به متقاضیان بیشتر ، باید با افزایش نیرو های متخصص و جذب مدرسان فنی حرفه ای و حمایت همه جانبه دولت از مربیان فنی حرفه ای ، این راهنمایان کار و تلاش را دلگرم نموده در جهت مهمترین مشکل جامعه ( بیکاری) هدفمندانه بکوشند.
همچنین مسئولین فنی و حرفه‌ای با اتخاذ راهکارهایی در جهت تنوع رشته‌ها و ارتقاء کیفیت و محتوای رشته‌ها با محدود کردن یک سری رشته‌هایی مانند کشاورزی که بازخورد و خروجی آن در آموزش عالی ناموفق بوده است و افزایش و تقویت رشته‌هایی مطابق با تقاضای جامعه مانند رشته‌های تعمیر آسانسور، تعمیر موبایل، ساخت مصنوعات چوبی و فلزی و...می توانند علاقه مندان بیشتری را بسوی خود جذب نمایند . همچنین حمایت این مراکز از فارغ التحصیلان این رشته ها در جهت اعطای مجوز، حمایت مالی آنان در بدو ورود به بازار کار ( باتوجه به اینکه اکثر این دانشجویان از اقشار متوسط جامعه‌اند) با احداث و تقویت مراکز تعاونی برای بالابردن امید این جوانان زحمت‌کش، بسیار اهمیت دارد که در این زمینه ، همراهی و حمایت همه جانبه دولت را نیز می‌طلبد.
امید است که مسئولین دولتی و مردم ، همه دست در دست هم بدهند و در جهت ارتقاء هرچه بیشتر و بهتر این مراکز فنی و حرفه ای بکوشند و با هدایت جوانان این مرز و بوم به کار و تلاش و کار آفرینی ، در جهت کاهش سطح بیکاری و کاهش معضلات اجتماعی و افزایش امید به زندگی جوانان گام بردارند و ذهنیت جوانان را از مدرک گرایی به سمت ارزش های انسانی ، ساده زیستی و زندگی سالم توام با کار و تلاش و کسب روزی حلال سوق دهند...
مایا عزیزی – کارشناسی ارشد زیست‌شناسی
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی‌یابند.
نظرات منتشر شده مخاطبین به منزله تایید یا رد آن توسط تورکمن‌نیوز نیست و تنها در جهت رعایت حقوق نظر دهندگان انتشار می‌یابد.